عارفانه های یک دوست

آمدم پیش او، دلواپسی هایم به رفت

تا درآغوشم کشیدم ، درد وغمهایم به رفت

من بسویت چشم وا کردام

ره ز دنیا ی خاطی ، جدا کردام

باورکن توهستی دنیای من

توی بیداری و رویای من

باورکن من که بیمارتوام

وقت رفتن عاشق و زارتوام

زندگی بی تو، گم راهی است

بی تواین زندگی ، پوشالی است

بی تو کوتا نشود ، رزق و روزی جهان

تا که اودارد، غلام کم ندارد در جهان

غ..ر..آ